مصرف خمیردندان و دهانشویه در بهداشت دهان و دندان بسیار رایج است. در این رابطه، بررسی اثر خمیردندان و دهانشویه بر ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول‌های عاجی، می‌تواند موضوع جالبی باشد.
مطالعات نشان داده‌اند که خمیردندان‌های حاوی فلوراید می‌توانند به پیشگیری از ضایعات اولیه مینایی کمک کنند. فلوراید از طریق ترکیب با کریستال‌های هیدروکسی‌آپاتیت در مینای دندان، به تقویت و بهبود مقاومت آنها در برابر اثرات مخرب اسیدهای پوسته دندان کمک می‌کند. این ماده می‌تواند از فرسایش مینای دندان جلوگیری کرده و ضایعات اولیه مینایی را کاهش دهد.
به علاوه، برخی از دهانشویه‌ها حاوی مواد ضد باکتری می‌باشند که می‌تواند به کنترل رشد باکتری‌های دهانی کمک کند و در نتیجه، به پیشگیری از بروز ضایعات اولیه مینایی کمک کند. همچنین، برخی دهانشویه‌ها می‌توانند به پاکسازی و حذف ذرات غذایی مانده در دهان کمک کنند، که این کار نیز به کاهش احتمال بروز ضایعات اولیه مینایی و انسداد توبول‌های عاجی کمک می‌کند.
با این حال، مصرف بیش از حد خمیردندان و دهانشویه ممکن است باعث ایجاد مشکلات در دهان و دندان شود. برخی از مواد شیمیایی حاوی در خمیردندان و دهانشویه ممکن است به جای کمک به بهبود وضعیت دندان، ضرر و خطر بیشتری را برای دهان و دندان ایجاد کند.
برای مثال، برخی از دهانشویه‌ها حاوی الکل هستند که ممکن است باعث خشکی دهان و کاهش ترشح سالیوا شود که می‌تواند به بروز عفونت‌های دهان و تسریع فرایند ترکیدگی و آسیب دیدن مینای دندان منجر شود.
همچنین، برخی از خمیردندان‌ها شامل مواد شیمیایی مثل سدیم لوریل سولفات و تریکلوزان هستند که می‌تواند باعث ایجاد تحریک و التهاب در بافت‌های دهانی شوند. برخی افراد همچنین ممکن است حساسیت نسبت به این مواد داشته باشند.
بنابراین، مصرف خمیردندان و دهانشویه باید به میزان مناسب و با رعایت دستورالعمل‌های تولیدکننده صورت گیرد. همچنین، بهتر است قبل از استفاده از خمیردندان و دهانشویه، به مشاوره پزشک دندانپزشک مراجعه کنید تا بهترین روش را برای بهداشت دهان و دندان خود پیدا کنید
